Van Bordeaux tot Parijs stapelt Frankrijk hout hoger dan ooit – wat betekent dat voor de toekomst van steden?
Wolkenkrabbers zouden eigenlijk niet van hout gebouwd worden.
Beton en staal? Zeker. Zo bouwen we al meer dan een eeuw. Maar in Frankrijk verschijnt een ander soort skyline—één die wordt gevormd door bewerkt hout in plaats van gestort beton. En dit is niet zomaar een groenwassen conceptschets. Deze torens bestaan écht, worden bewoond en worden elk jaar hoger.
Van Bordeaux tot Parijs zet Frankrijk groots in op massief hout—niet als experiment, maar als volwaardig bouwmateriaal dat snel te monteren is, van nature een lage CO₂-voetafdruk heeft en steeds concurrerender wordt in prijs. Aangedreven door strenge nationale klimaatwetten en een cultuur die architecturale ambitie waardeert, herschrijft het land wat er mogelijk is met hout.
Bordeaux leidt stilletjes de houtrevolutie
Je zou denken dat Parijs de leiding zou nemen bij houten wolkenkrabbers. Maar het is Bordeaux dat stilletjes de aandacht heeft gestolen.
Begin met Hyperion, een 17 verdiepingen tellende, 57 meter hoge multifunctionele toren die in 2021 werd voltooid. Het blijft Frankrijks hoogste houten woongebouw. Gebouwd door Eiffage Immobilier gebruikte Hyperion ongeveer 1.400 m³ bewerkt hout en slaat zo’n 1.000 ton CO₂ op—het equivalent van bijna tien jaar uitstoot van een gemiddeld appartementencomplex.
Meer dan 1.500 onderdelen werden prefab buiten de bouwplaats gemaakt—inclusief kruislaaghout (CLT) vloeren, gelamineerde liggers en modulaire houten wanden—en vervolgens ter plekke in slechts vijf maanden gemonteerd. De constructie rust op een betonnen fundering en kern voor seismische stabiliteit, maar alles daarboven is een toonbeeld van houttechniek.
Daarna volgt Silva Tower, gepland voor eind 2025. Met 56 meter en 16 verdiepingen wordt dit Bordeaux’ tweede hoogbouw van hout. Meer dan 60% van de structuur bestaat uit hout, met Franse dennen-CLT vloeren en sparrenliggers uit heel Europa. Volgens ontwikkelaar Kaufman & Broad staat Silva voor een “koolstofarme koers”—en op deze schaal is dat geen marketingpraatje meer.
Parijs bouwt gedurfd—en hoog
Parijs doet ook mee met projecten die dichtheid, detail en ambitie in design combineren.
Neem Wood Up, een 50 meter hoge, 14 verdiepingen tellende toren in het 13e arrondissement. Voltooid in 2024, gebouwd met beukenhout uit Normandië (per schip aangevoerd), samen met douglasspar kolommen en een gelamineerd houten frame. Het systeem steunt op een drie verdiepingen tellende betonnen sokkel en dubbele ringen van houten kolommen: beuken binnen voor sterkte, douglasspar buiten voor stijfheid.
Dan is er Le Berlier, nog een 50 meter hoog woonproject van Moreau Kusunoki. Het ontwerp combineert strakke, moderne lijnen met een zwartgeblakerde houten gevel, wat textuur en warmte toevoegt. Het gebouw bestaat uit twee volumes—één van 15 verdiepingen en één van acht—en vormt een compacte maar elegante massa die aansluit bij de Parijse ambitie voor duurzame, houten hoogbouw.
Ondertussen wordt in de voorstad Villiers-sur-Marne gewerkt aan Forêt Blanche, een 54 meter hoge Verticale Bos-toren van Stefano Boeri Architetti, omhuld door 2.000 bomen, struiken en planten. Evenveel hoogbouw als habitat: de groene gevel beslaat het oppervlak van een hectare bos en markeert een gewaagde samensmelting van biophilic design en klimaatbewuste stadsplanning.
Het beleidskader: Frankrijk hoopt niet alleen—het verplicht
De omslag naar hout in Frankrijk is niet zomaar een keuze, maar wettelijk vastgelegd.
De RE2020-regelgeving, ingevoerd in 2022, legt enkele van de strengste emissielimieten ter wereld op voor nieuwe gebouwen. Materiaalkeuze staat daarbij centraal. Gebruik je beton of staal, dan moet je dat goed verantwoorden, want hout is de nieuwe koolstofarme norm.
Datzelfde jaar ging een nieuwe duurzaamheidswet nog verder: alle door de staat gefinancierde publieke gebouwen moeten voor minimaal 50% uit hout of andere bio gebaseerde materialen bestaan (gewicht). Geen kleine lettertjes. Geen achterdeurtjes. Het doel is verplicht, en de markt past zich aan.
Vanaf mei 2025 laten de vernieuwde brandveiligheidsregels massief hout officieel toe in hoogbouw en publieke gebouwen, een belangrijke doorbraak in regelgeving. En hoewel de vrees voor brand nog bestaat, is die grotendeels achterhaald: massief hout verkoolt aan de buitenkant en vormt zo een beschermlaag. In combinatie met hybride ontwerp en sprinklers presteert het gelijkwaardig aan beton in brandscenario’s.
Hout duurder dan beton? Het gat wordt kleiner
Massief hout is nog steeds duurder dan beton, maar het verschil krimpt.
In stedelijke gebieden zoals Parijs ligt de prijs per m² wat hoger, meestal enkele procenten tot lage dubbele cijfers. Maar in regio’s als Poitou-Charentes, of als je de volledige levenscyclus van een gebouw meerekent, wordt het verschil veel kleiner—soms zelfs gelijk.
Een rapport van het Franse Ministerie van Landbouw (Agreste, 2023) toonde aan dat massief hout steeds beter kan concurreren met traditionele methoden, vooral buiten de grote steden. Prefab-efficiëntie en levensduurwaarden maken houten gebouwen vaak financieel gelijkwaardig aan betonnen tegenhangers.
Opschalen: de houtindustrie groeit—maar met hindernissen
De cijfers stijgen: de Franse prefab houtmarkt is €1,5 miljard waard en groeit jaarlijks met zo’n 3%. CLT en gelamineerd hout trekken de kar, met nieuwe fabrieken van zowel Franse als internationale spelers.
In 2024 opende Schilliger Holz AG een volledig geautomatiseerde CLT-fabriek in Vogelsheim met een capaciteit van 50.000 m³ per jaar—een stap naar meer binnenlandse productie.
Toch blijft de sector kampen met knelpunten. De oogst van naaldhout stagneert. Binnenlandse loofhoutsoorten blijven onderbenut. En klimaatverandering bemoeilijkt bosbeheer, dwingt tot noodkap en zet de biodiversiteit onder druk.
De toekomst bouwen: onderwijs en vakmanschap
Frankrijk investeert ook in talent. De Universiteit van Lotharingen biedt een masteropleiding Houtconstructie Architectuur via ENSTIB, in samenwerking met de École Nationale Supérieure d’Architecture de Nancy.
Daarnaast helpt het land mee bij de lancering van de eerste pan-Europese campus die zich richt op bosbouw, houtbouw en architectuurberoepen.
Het is een lange termijn spel—maar de basis ligt er al.
Vooruitblik: van niche naar norm
Frankrijks ambitie om wolkenkrabbers van hout te bouwen is geen voorbijgaande trend of eco-marketingtruc, maar een fundamentele herziening van hoe steden groeien—en die gok begint zich uit te betalen. Natuurlijk zijn er uitdagingen: toeleveringsketens, wetgeving, kosten. Maar de voortgang is echt.
Naarmate de CO₂-limieten strenger worden en prefab-processen versnellen, is hout niet langer het alternatief. Het is de norm.
De enige vraag is nu: hoe snel volgt de rest van de wereld?
